Al een hele tijd keken we met elkaar uit naar de 11-stedentocht op 6 juni. Voor sommigen was het de eerste keer en voor de ander alweer de 15e!
Om 5:00 uur vertrokken we met twee 'ploegauto’s' richting Bolsward. De voorspellingen waren niet best en die bleken helaas allemaal te kloppen.
Het was koud, er waaide een flinke wind en het regende hard en lang. Onderweg regende het ook lekke banden, maar gelukkig niet bij ons.
De ene keer sloten wij achter een groep aan en de andere keer sloot een groep achter ons aan. Op heel veel plekken langs de route stonden mensen ons toe te juichen en aan te moedigen. Regelmatig klonk er bunkerharde muziek uit de verschillende boxen langs de route. We werden ook nog aangemoedigd door Jaap en Rinaloes van Voel je top en direct na afloop stonden zij klaar met handdoeken. Hartstikke fijn!
Deze 11-stedentocht gaat de boeken in als een van de zwaarste ooit, dus we zijn super trots dat we zóveel kilometers met elkaar hebben gereden. Na afloop keken we allemaal enorm uit naar onze droge kleding. De openstaande deuren van de auto en het hoge gras werd ons pashokje. Het was een tocht van grenzen verleggen en grenzen aangeven. Hoe mooi was het om dit met elkaar meegemaakt te hebben. TOP dus!
Om 5:00 uur vertrokken we met twee 'ploegauto’s' richting Bolsward. De voorspellingen waren niet best en die bleken helaas allemaal te kloppen.
Het was koud, er waaide een flinke wind en het regende hard en lang. Onderweg regende het ook lekke banden, maar gelukkig niet bij ons.
De ene keer sloten wij achter een groep aan en de andere keer sloot een groep achter ons aan. Op heel veel plekken langs de route stonden mensen ons toe te juichen en aan te moedigen. Regelmatig klonk er bunkerharde muziek uit de verschillende boxen langs de route. We werden ook nog aangemoedigd door Jaap en Rinaloes van Voel je top en direct na afloop stonden zij klaar met handdoeken. Hartstikke fijn!
Deze 11-stedentocht gaat de boeken in als een van de zwaarste ooit, dus we zijn super trots dat we zóveel kilometers met elkaar hebben gereden. Na afloop keken we allemaal enorm uit naar onze droge kleding. De openstaande deuren van de auto en het hoge gras werd ons pashokje. Het was een tocht van grenzen verleggen en grenzen aangeven. Hoe mooi was het om dit met elkaar meegemaakt te hebben. TOP dus!